خاطرات تیم پزشکی از بنیانگذار انقلاب اسلامی

به گزارش وبلاگ کشتی گیران، پزشکان امام خمینی (ره) از خلق و خو و ویژگی های اخلاقی بنیانگذار انقلاب گفتند.

خاطرات تیم پزشکی از بنیانگذار انقلاب اسلامی

به گزارش وبلاگ کشتی گیران، روزنامه همشهری نوشت: امام خمینی (ره) در سال های پایانی عمر خود همواره تحت نظر پزشکان بود. در طول روز مرتب دارو مصرف می کرد و حتی گاهی لازم می شد شب ها هم چندین مرتبه از خواب بیدار شده و دارو مصرف کند. مدت های طولانی سرم در دست داشت تا پزشکان بتوانند داروهای لازم را از این طریق به او تزریق نمایند. بعضی اوقات هم 24ساعت شبانه روز به فرستنده های کنترل ریتم قلب متصل شده و به اصطلاح پزشکی، مانیتورینگ می شد اما هیچ وقت لب به گله و شکایت باز نکرد و هیچکس ندید در آن روزهای سخت، اخمی به چهره و هراسی به دلش بیاید. این را تمام پزشکانش تأیید می نمایند؛ چه آنهایی که سال های سال پزشک مخصوص امام(ره) بودند، چه کسانی که فرصت محدودی برای پرستاری از بنیانگذار انقلاب داشتند.

در این گزارش سراغی از پزشکان امام خمینی (ره) گرفتیم تا با یاری آنها بیشتر درباره سبک زندگی امام خوبی ها بدانیم؛ کسی که پزشکانش معتقدند اگر چه خودشان طبیب جسمش بودند اما بدون شک او طبیب دل هایشان بوده.

احترام به نظر پزشکان

یکی از اصلی ترین پزشکان معالج امام خمینی (ره) که در واقع رئیس تیم پزشکی ایشان بود، دکتر سیدحسن عارفی است. او که فوق تخصص قلب و عروق دارد، بیش از 11سال همراه و همگام امام خمینی (ره) بود و به همین علت خاطرات زیادی از رهبر انقلاب دارد. این پزشک نام آشنا که نخستین رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه تهران و دومین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب بود، با اشاره به این که امام خمینی (ره) اهمیت فراوانی برای دستورات پزشکی قائل بود، می گوید: حضرت امام همواره به نظر پزشکانش احترام می گذاشت و با این که گاهی پذیرش بعضی دستورات پزشکی برایشان سخت بود اما با این حال همه دستورات را رعایت نموده و هر آن چه را برایشان تجویز شده بود، رعایت می کردند. درست یادم هست که روزی ایشان مراحل نقاهت بعد از یک انفارکتوس را می گذراندند و می خواستند از حیاط بیمارستان قدم زنان به حیاط خانه بروند. چون مسیرشان کمی شیب داشت و در راه باید چند پله را هم بالا و پایین می رفتند، صلاح بود که از جایگاه چرخدار استفاده نمایند. امام (ره) اما از نشستن روی ویلچر خوش شان نمی آمد و برای همین هر چه اطرافیانشان اصرار کردند از جایگاه چرخدار استفاده نمایند، زیر بار نمی رفتند. به ناچار من مداخله کردم و نزد امام رفتم. ایشان گفتند چه کسی گفته که من نمی توانم قدم بزنم؟ من حالم خوب است. خدمت شان عرض کردم که من به اسم پزشک می گویم صلاح نیست این قسمت را از راه را خودتان بروید. با این که کاملا تعیین بود امام از این تجویز خوش شان نیامد اما با این حال روی جایگاه چرخدار نشست و اجازه داد ایشان را تا خانه همراهی کنیم.

نظافت و صبر

سرتیم پزشکی حضرت امام (ره) که در دوره ای وزیر فرهنگ و آموزش عالی کشور هم بود، از نظافت، صبر و قدرشناسی امام(ره) به اسم اصلی ترین ویژگی های معمار انقلاب نام می برد و می گوید: حضرت امام (ره) اهمیت بسیاری برای نظافت و تمیزی قائل بود. ما که پزشک معالج ایشان بودیم، هر وقت خدمت شان می رسیدیم تا معاینه شان کنیم، حتی زمانی که حال مساعدی نداشتند، با این حال همواره ایشان را پاکیزه و معطر می دیدیم. علاوه بر این، صبر و بردباری حضرت امام(ره) هم فوق العاده بود. با این که گاهی درد زیادی تحمل می کردند، یا به خاطر دستورات پزشکی محدودیت های ویژه و طولانی مدتی داشتند اما هیچ وقت ندیدم و نشنیدم که شکایتی نمایند و لب به اعتراض بگشایند. همواره هم بسیار قدردان بودند. هر وقت خدمت شان می رسیدیم می گفتند خیلی به شما زحمت دادم یا باعث زحمت و درد سر شما هستم و با این جملات ما را شرمسار خودشان می کردند.

آرامش در رفتار

دکتر سیدحسن عارفی از شجاعت و آرامشی که در رفتار امام (ره) موج می زد هم صحبت می نماید و می گوید: در زمان جنگ گاهی هواپیماهای دشمن در محدوده جماران مانور می دادند و منطقه ها اطراف را بمباران می کردند. صدای انفجار با صدای توپ های ضدهوایی در دل شب ترکیب می شد و همه را هراسان می کرد. اما امام (ره) به علت آرامش قلبی شان، به هیچ اسم نمی ترسیدند. ما چون قلب ایشان را مرتب تحت نظر داشتیم، این موضوع را متوجه می شدیم. این طور مواقع به صفحه مانیتورینگ ضربان قلب امام (ره) نگاه می کردیم و در کمال ناباوری می دیدیم هیچ تغییری در تعداد و ریتم ضربان قلب امام (ره) به وجود نمی آید.

پناهگاه؟ هرگز!

دکتر مسعود پورمقدس که 9 سال این افتخار را داشت که پنجشنبه و آدینه هر هفته در خدمت امام (ره) باشد، خاطره ای از روزهای بمباران تهران نقل می نماید که در عین حال نشان می دهد امام (ره) تا چه میزان مبادی آداب بوده اند: در جریان بمباران هوایی تهران، یک روز همراه یکی از افراد بیت، خدمت امام (ره) رسیدیم تا از ایشان خواهش کنیم در این روزهای بمباران به پناهگاه بروند. ایشان که مشغول مهیاشدن برای خواندن نماز ظهر بودند، از تماشا ما تعجب کردند و پرسیدند چه کار دارید؟ فردی که از بیت همراهی اش می کردم، گفت: بر اساس اطلاعاتی که به دست ما رسیده، صدام قصد زدن جماران را دارد. ما هر چه به شما اصرار می کنیم به پناهگاهی بروید، نمی پذیرید، این بار با پزشکتان آمده ام که بگویم همه نگران سلامتی تان هستند. شما که به محل امنی بروید، خیال این افراد هم راحت می گردد. اما امام گفتند اول این که محاسبات شما اشتباه است. بعد هم این که من از اینجا به هیچ اسم تکان نمی خورم! آن در به ایشان اصرار کردیم تا این که انتها گفتند خیلی خوب، حالا که این طور می گویید، بروید نقشه جایی که من باید به آنجا بروم را بیاورید. ما خیلی راضی شدیم که امام (ره) متقاعد شده اند. از اتاق که بیرون آمدیم و خواستیم نقشه محل اقامت حضرت امام (ره) را بکشیم، حاج احمدآقا تماس گرفتند و گفتند خودتان را دردسر ندهید. امام (ره) گفتند من می خواستم روی اینها را زمین نیندازم و مودبانه بگویم بروند تا من به نمازم برسم! به همین علت گفتم بروید نقشه را بیاورید. وگرنه زحمت نکشند، چون من از اینجا تکان نمی خورم!

عمل به دستورات پزشکی

دکتر مسعود پورمقدس، متخصص قلب و عروق هم مانند دکتر عارفی از دقت نظر امام (ره) در عمل به دستورات پزشکی می گوید؛ این که امام (ره) مو به مو دستورات پزشکی را اجرا می کردند و به آن اهمیت می دادند. او می گوید: حضرت امام (ره) جسم شان را امانت الهی می دانستند و به همین علت دستورات پزشکی برایشان لازم الاجرا بود تا خیانتی به این امانت الهی نگردد.

توکل بی چون و چرا به خدا

دکتر محمدرضا زالی، یکی دیگر از اعضای تیم پزشکی امام (ره) بود. او که فوق تخصص بیماری های گوارشی دارد، از ملاقاتش با امام(ره) در 29 اردیبهشت ماه سال 1368 می گوید و اتفاقی که باعث شد تیم پزشکی بیش از پیش متوجه وارستگی امام (ره)، بی توجهی شان به جهان و توکل محض و خالص شان به خدا شوند: برای انجام مشاوره پزشکی به بیت حضرت امام (ره) رفتم و آنجا با مشورت اعضای تیم پزشکی، به این نتیجه رسیدیم که امام (ره) در نخستین فرصت به عمل جراحی احتیاج دارند. موضوع را با خود حضرت امام(ره) در میان گذاشتیم و نحوه برخورد ایشان با این موضوع حال همه ما را دگرگون کرد. حضرت امام(ره) بدون این که حتی توضیحی درباره کسالت شان بخواهند، بدون این که بپرسند مثلا عمل قرار است چند ساعت طول بکشد، چه خطراتی دارد و به طور کلی اطلاعاتی بخواهند که خواسته به حق هر بیماری است، با عمل موافقت کردند. ما آن روز کوچک ترین نگرانی، تشویش و اضطرابی در امام (ره) ندیدیم و آن چه از آن روز در خاطرمان است، اقتدار و آرامشی است که از توکل بی چون و چرای ایشان به خداوند سرچشمه می گرفت.

منبع: خبرگزاری ایسنا

به "خاطرات تیم پزشکی از بنیانگذار انقلاب اسلامی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "خاطرات تیم پزشکی از بنیانگذار انقلاب اسلامی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید