کشف یک شباهت شگفت انگیز میان پرندگان و دایناسور ها - وبلاگ کشتی گیران

به گزارش وبلاگ کشتی گیران، ارتباط پرندگان امروزی با دایناسور ها موضوعی کاملاً شناخته شده برای دانشمندان است، اما یک مطالعه نو، ارتباط شگفت انگیز دیگری در این خصوص را کشف نموده است. دانشمندان آمریکایی با آنالیز فرآیند رشد پرندگان در درون تخم، دریافتند که این موجودات در مراحل اولیه این دوره از رشد شباهت بسیار شگفت انگیزی با دایناسور ها دارند.

به گزارش وبلاگ کشتی گیران، اگرچه پرندگان از 60 میلیون سال پیش تا به امروز مراحل تکامل قابل توجهی را طی نموده اند تا تبدیل به چیزی شدند که ما امروز می شناسیم، اما دانشمندان هنوز هم آن ها را با عنوان دایناسور های زنده می شناسند. در این دوره طولانی مدت، پوزه دندان دار از میان رفت و منقار آشناتر امروزی جایگزین آن شد و اسکلت آن ها نیز برای پرواز سازگار شد. حتی لگن آن ها که نقطه ممیزه بسیار مهمی در آناتومی بدن است، آنچنان تغییر کرد که به سختی می توان آن را با اجداد باستانی آن ها تطبیق داد.

اما این تغییرات ساختاری بدان معنا نیست که دیگر نمی توان ارتباط آن ها با اجداد باستانیشان را بازشناخت. به عبارت دیگر، همین پرندگان در دوره کوتاهی از رشد اولیه خود، مشحصه ای را به نمایش می گذارند که به قول دانشمندان گویی با اسکلت فسیل شده یک دایناسور رو برو هستیم. در یک مطالعه تازه دانشمندان آمریکایی با ترسیم نقشه رشد اسکلت جنین پرندگان امروزی و مقایسه آن با رشد جنین تمساح که موجودی بازمانده از عصر دایناسورهاست، به نتایج شگفت انگیزی دست یافتند.

این دانشمندان متوجه شدند که لگن پرندگان در مراحل اولیه رشد جنینی خود شباهت بسیار زیادی به لگن اجداد اولیه آن ها یعنی دایناسور ها دارد. کریستوفر گریفین، زیست شناس تکاملی از دانشگاه ییل که علاقه خاصی به تاریخ مهره داران دارد، می گوید: پیدا کردن این مراحل اولیه رشد پرندگان که بسیار شبیه یک دایناسور است، غیرمنتظره بود. این مرحله، اما تنها دو روز طول می کشد و پس از آن ها ما شاهد تغییر حالت لگن به شکل پرندگان امروزی هستیم. در واقع در این مدت کوتاه ما شاهد تحولی در آناتومی بدن جنین پرنده هستیم که در اصل کوتاه شده میلیون ها سال تاریخ تکامل پرندگان است.

علاوه بر این تغییر اسکلتی، رباط ها، ماهیچه ها و تاندون ها نیز دستخوش بازطراحی های قابل توجهی می شوند. رصد این تغییرات در جنین پرندگان می تواند بینش قابل توجهی در مورد تکامل این جانوران از عصر دایناسور ها تا به امروز را در اختیار دانشمندان قرار دهد. بر همین اساس گریفین و تیمش از آنتی بادی های فلورسنت برای برجسته کردن رشد اسکلتی در جنین های گونه های مختلف پرنده، از جمله جوجه های اهلی و طوطی ها، و بعلاوه تمساح استفاده کردند. محققان سپس با استفاده از سی تی اسکن برای ساخت مدل های سه بعدی استخوان ها، ماهیچه ها، اعصاب و بافت های همبند در حال رشد، تغییرات مورفولوژی را از ابتدا تا جوجه آوری ترسیم کردند.

آن ها دریافتند سازگاری های تازه پرندگان مانند سیستم اسکلتی و عضلانی لگن، بسیار دیرتر از آنچه انتظار می رفت ظاهر شدند. بهارت-آنجان اس. بولار دیرینه شناس مهره داران در دانشگاه ییل می گوید: هر پرنده در ابتدای زندگی اش دارای این شکل دایناسوری است. سپس، در آخرین لحظه، انگار به یاد می آورد که یک پرنده است و به لگن یک پرنده احتیاج دارد. نتایج این تحقیق در نشریه معتبر Nature به چاپ رسیده است.

منبع: sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-وبلاگ کشتی گیران